Vandaag een casus van een medisch koppel die beiden de ziekte COVID-19 kregen. Beide echtgenoten kenden een heel ander verloop van de ziekte, de man werd op de intensive care opgenomen en de ziekte van de vrouw verliep zonder symptomen ……
Het verhaal van deze twee mensen die samenleven, maar een heel ander ziekteverloop kennen, leert ons dat we nog weinig weten bij wie de ziekte al dan niet een ernstig verloop zal hebben. Welnu, dit stel artsen beschreef hun verhaal op twitter, zodat anderen zouden beseffen dat de ziekte zich plots kan ontwikkelen, maar ook op een heel verschillende manieren bij leden van dezelfde familie.
Nou, de man van mevrouw Raj, ook een arts, werd ziek met COVID-19, en zij verzorgde hem thuis (de man verbleef op de eerste verdieping van het huurhuis waar ze woonden, en ze bracht hem eten, en nam daarbij voorzorgsmaatregelen zoals handschoenen en een chirurgisch masker). Hoewel haar man, tot nu toe een gezonde 55-jarige professor aan Harvard en cardioloog, verzwakt was, had hij geen hoge koorts en had hij een goede bloeddruk en pols. Na 10 dagen begon hij te hoesten en voelde zich zwak, Raj belde een ambulance, omdat ze onzeker was of het haar zou lukken om haar man van de eerste verdieping naar beneden te brengen. Op het moment dat ze de ambulance belde besefte Raj niet dat de toestand van haar man zo ernstig was dat hij op de intensive care moest worden opgenomen. Ze was nog meer verbaasd toen ze op de röntgenfoto zag dat haar man grote letsels had tgv zijn longontsteking. De klinische symptomen waren niet veel verergerd, de veranderingen in de longen op CT-scan waren wel spectaculair verergerd.
Raje’s man verbleef op de intensive care, maar gelukkig had hij geen nood aan beademing. En toen had Raje alweer een andere zorg omdat ze zelf een positieve COVID-19 testte en ze nu alleen thuis was. Ze wilde niet klagen bij haar familie, beiden waren artsen en er werd van hen verwacht dat ze steun zouden bieden in plaats van hulp vragen. Raj bleef alleen thuis en wachtte angstig op dezelfde symptomen als haar man…
Maar die symptomen heeft ze nooit gehad…
Raj was ervan overtuigd dat als je zorgt voor iemand die ziek is met COVID-19, het bijna zeker is dat je ook besmet bent, en je niet te veel zorgen moet maken, want het risico op een ernstig verloop van de ziekte is niet groot. Na 4 weken is Eden aan de betere hand maar heeft nog steeds een droge hoest. Haar man werd tijdens zijn verblijf op de intensive care behandeld met azithromycine en hydroxychloroquine (dat is de standaardbehandeling in het Massachusetts General Hospital voor COVID-19 op de intensive care) en nam ook deel aan een gerandomiseerde studie met het geneesmiddel remdesivir (Gilead). Eden weet niet zeker of de toegediende geneesmiddelen iets hebben veranderd, want hoewel de eerste dosis hydroxychloroquine op vrijdag werd toegediend, stegen de ontstekingsparameters voor de volgende 6 dagen (tot donderdag van de volgende week). Vooral de ontstekingsindexen met C-reactief eiwit waren bijzonder hoog, tot 270 mg/dl.
Raj vermoedt dat haar man een zogenaamde cytokinestorm heeft gehad. De kennis van de reactie van het immuunsysteem op het virus is zeer belangrijk in het verloop van een COVID-19-infectie.
Hoewel Raj zich perfect gezond voelt, blijft ze toch thuis. Drie weken na de eerste test is ze nog steeds positief voor COVID-19. Na 2 negatieve resultaten (met een tussenpoos van 72 uur) krijgt ze groen licht om weer aan het werk te gaan. Ze is van plan zich te melden voor de COVID-19 unit omdat ze niet meer ziek kan worden. Raj zegt dat een van de moeilijkste dingen om te overwinnen tijdens een COVID-19 infectie, het gevoel van isolatie en eenzaamheid is bij zieke mensen. Tijdens de ziekte en de ziekenhuisopname zijn de enige mensen die de kamer van de patiënt binnenkomen artsen en verpleegkundigen. Daarom is het belangrijk dat het mogelijk wordt om serologisch onderzoek uit te voeren en en zo uit te klaren wie de infectie al heeft ondergaan, zodat zij zonder enige angst voor COVID-19 patiënten kunnen zorgen.
Uit het verhaal van Raj en haar man kunnen we ook het volgende leren dat je verergering van de symptomen tijdens een COVID-19 infectie niet mag negeren, het is een rode vlag, en zeker een waarschuwing. Wanneer patiënten zich na 5-7 dagen COVID-19-infectie nog steeds niet beter voelen, moet dit signaal als een rode vlag zijn en moet de dokter gebeld worden. Na twee weken van lichte symptomen van COVID-19, is het niet zeker dat alles goed gaat, sommige patiënten zullen pas na die periode veel zieker worden.
Epidemiologische situatie op 21.04.2020
De cijfers van gisteren wijzen op het laagste aantal nieuwe gehospitaliseerde patiënten als gevolg van COVID-19 sinds 18 maart. Het aantal overledenen is sinds 12 april dag na dag gestaag gedaald.
Zo werden gisteren 172 mensen in het ziekenhuis opgenomen vanwege COVID-19 en werden 107 mensen naar huis ontslagen. In de ziekenhuizen in België zijn 4976 mensen in het ziekenhuis opgenomen vanwege het coronavirus. 1079 patiënten bevinden zich op de intensive care (8 meer dan de dag ervoor). 777 mensen hebben nood aan beademing (17 meer dan de dag ervoor). Helaas zijn er gisteren nog eens 170 mensen overleden door COVID-19 (de meeste van hen in verpleeghuizen). Gisteren werden 973 mensen gediagnosticeerd met COVDI-19, tot nu toe zijn er 40956 gevallen gediagnosticeerd in België.
Zo ligt het aantal mensen dat met COVID-19 in het ziekenhuis is opgenomen al twee dagen onder de 5000.
Mijn virusvrije groeten aan jullie allemaal,
Agnieszka Ciarka
Bedankt aan Mevr Anne Strijckmans voor proeflezen van de Nederlandstalige versie van mijn newsletter.
Teleconsultatie/Videoconsultatie Cardiologie:
https://www.ciarkaprocardio.pl/rejestracja-umow-sie-do-lekarza/
Tel. 0471 74 18 60
Blog: https://www.ciarkaprocardio.pl/blog/
